Shkruan Zef Ndreka
Do ishte e udhës edhe një tjetër analizë më e qartë mbi dilemat e PD pas zgjedhjeve.
Pikërisht në fazën apo ditën kur Edi Rama shpalli qeverinë e katërt rradhazi.
Në fakt PD-ja si çdo opozitë përballet me një pyetje thelbësore:
A e pranon rezultatin, edhe nëse e quan të padrejtë, dhe hyn në lojë institucionale, apo e refuzon dhe zgjedh rrugën e bojkotit?
Ta a alizojmë rastin konkret.
Nëse PD thotë se zgjedhjet janë vjedhur, atëherë logjika politike është që mos ta njohë rezultatin, të mos bëjë sikur funksionojnë institucionet e dala prej tij, e të kërkojë rrugë të tjera legjitime përballjeje.
Nëse do të pranojë se i humbi zgjedhjet, atëherë mbetet vetëm opsioni i marrjes së përgjegjësive dhe i rindërtimit të partisë, që të përgatitet seriozisht për zgjedhjet e ardhshme.
Çdo qëndrim i ndërmjetëm, të thuash se zgjedhjet u vodhën, por prapë të ulesh në parlament e të kërkosh komisione tek shumica, shihet nga demokratët dhe opinioni publik si kontradiktor, madje si tallje.
Kryefjala për PD, siç dihet, është besueshmëria. Nëse humbet këtë, pra besueshmërinë, nuk ka strategji që e shpëton atë.
Dhe zgjedhjet e ardhshme janë shumë afër, prandaj kohë për të humbur nuk ka mbetur.
Ose zgjedhjet u vodhën dhe nuk ka pse të njihen institucionet e dala prej tyre. Ose i humbëm dhe duhet të marrim përgjegjësinë për humbjen.
Gjysmëzgjidhjet janë tallje me demokratët dhe me opinionin publik. Kryesorja që mungon për PD sot është besueshmëria, sepse zgjedhjet e ardhshme po trokasin.
Nuk mund t’i quash zgjedhjet të vjedhura e pastaj të shkosh të lypësh komisione nga ata që i “vodhën”. Ose i shpallim të pavlefshme e nuk i njohim institucionet, ose pranojmë humbjen dhe marrim përgjegjësinë për katër mandate opozite. Çdo gjë tjetër është tallje me demokratët dhe fyerje për publikun. PD nuk ka luksin të gënjejë më.
Në këto kushte, a mjafton dorëheqja e kryetarit të PD-së?
Çfarë duhet bërë?
Sigurisht dorëheqja e kryetarit të PD-së është vetëm një hap i parë, dhe po.ndodhi është më shumë simbolik sesa real. Ajo nuk zgjidh vetvetiu krizën e thellë të besueshmërisë, përçarjes dhe mungesës së strategjisë.
Që PD të rifitojë terren, duhen disa hapa të qartë:
1. Përgjegjësi e plotë politike.
Kjo jo vetëm per kryetarin, por për gjithë kupolën e PD-së që ka marrë vendime strategjike dhe organizative të dështuara.
2. Kongres i jashtëzakonshëm.
Jo formal, por me debat të hapur, ku të thirren delegatët realë, të garantohet konkurrencë e lirë për lidershipin dhe të përcaktohet një vizion i qartë politik.
3. Rindërtim nga baza.
Të kthehet besimi tek strukturat lokale, tek anëtarësia, tek forumi rinor dhe ai i grave. Pa bazë të gjallë, partia mbetet vetëm një klub deputetësh, siç është tani.
4. Distancim nga logjika e bojkotit.
Njerëzit duan përballje reale, ide konkrete dhe alternativa, jo retorikë bosh.
5. Platformë për besueshmëri.
PD duhet të tregojë se ka mësuar nga gabimet, të ofrojë garanci për zgjedhje të brendshme të ndershme dhe të punojë për të fituar publikun, jo vetëm militantët.
Pra, dorëheqja e kryetarit është vetëm një fillim, por pa një reformim të vërtetë, ajo mbetet thjesht një gjest për të shtyrë kohën.
