Ai nuk besonte teorinë time kundër CO19 dhe nuk besonte në natyrën vdekjeprurëse të vaksinave të Big Farmës dhe ky gabim i tij sot i solli fundin e jetës…
Një lajm shumë i hidhur. Vdiq Artur Zheji. Mbi të gjitha vlerësoja patriotizmin e tij nëpër studio. Kam qenë i ftuar prej tij dhe kemi qenë të ftuar me të në disa studio. Do mbahet sidomos mend për emisionet në kohën e luftës së NATO-s me Serbinë për çlirimin e Kosovës.
Ishte gazetar elokuent, sqimatar, i ftohtë për të zënë miq të rinj. Nuk më intereson jeta e tij private.
Vdiq shumë i ri, pa pasur aspak probleme shëndetësore! Bënte jetë aktive dhe ecte mbi 8-10 km/ditë. Takoheshim shpesh herë nga Liqeni gjatë dimrit në mbrëmje dhe ecnim së bashku këto dy vitet e fundit. Kur mungonte flisnim në telefon dhe më thoshte se po shëtiste në Lalëz. Ai rrinte me kapuç dhe ndryshe nga unë që i takoj disa sekonda të njohurit e mi duke mos u mjaftuar vetëm me një përshëndetje, shihja se Turi nuk kishte qejf në përgjithësi tu fliste të njohurve që nuk e dallonin, por edhe kur ata e shquanin dhe e përshëndesnin ai nuk kishte dëshirë të qëndronte me ta por nxitonte hapat. Dukej se i pëlqente vetmia e tij paksa aristokratike.
Kur filloi të më ftonte në fund të vitit 2019 tek “360 gradë”, disa nga teoritë që elaboroja unë ndoshta nuk i kishte dëgjuar; disa mund t’i kishte dëgjuar, por ose i dyshonte ose nuk i besonte. Nuk është dhënë shkaku zyrtar por unë besoj se e di shkakun. Ai nuk besonte teorinë time kundër CO19 dhe nuk besonte në natyrën vdekjeprurëse të vaksinave të Big Farmës dhe ky gabim i tij sot i solli fundin e jetës.
Ne i patëm paralajmëruar por ata qeshnin me shpoti me ne nëpër studio. Mos u çuditni. Këto 2-3 vjet do dëgjoni shumë emra gazetarësh dhe intelektualësh me një tru racional të zhvilluar. Por dinakëria për të kuptuar kurthet e “shkencës” kriminale të OBSh dhe Big Farmës kërkon tru intuitiv. Arturit kjo i mungonte, ashtu si B. Fevziut, A. Çanit, Y. Rakipit, B. Manes. M. Bazes e e shumë të tjerëve si këta. Atëherë këta mburreshin nëpër studio se i besonin “shkencës”. Në fund të fundit këta janë deri diku dhe viktima të Komitetit të Leshit, Manastirliut, E.Ramës. E ardhmja do të jetë shumë më e keqe.
