Shkruan Lwonardo Nika
E dashura jonë Bleonë
Bleonë moj Bleonë
E gjithë shqipëria ty të donë
Mos ki asnjë dyshim
Je këngëtare e shpirtit tim
Je vajzë e pastër por si ari
Ç’i jep rëndësi atij pallë k…
Ti je vajzë për marshalla
Ai s’e di origjinën s’e nga e ka
Po ta dedikoj këtë poezi
Që ta marrë vesh ai ditëzi
Që ty do një shqipëri
Dhe të mbron një perëndi
Bukuria jote s’ka të sosur
Ndoshtja kjo gjë i ka inatosur
Ty do shumë spektatori
Prandaj flet keq ai horr horri
Jeni familje me taban
Prandaj ai i mbaruari fort ju shan
Por si këta ka shumë të tjerë
Që këmbë e kokë janë të dhjerë
Armiq të fshehur mund të kesh plot
Që talentin tënd s’e durojnë dot
Dhe kur talentin ta fal natyra
s’ta përdhosin dot ca fytyra
Ti je një këngëtare e talentuar
Admirimin e spekatorit e ke fituar
Që nga Vlora e Tropoja
Por gjarpëri nuk nxjerr kurrë mjaltë nga goja
Vazhdo rrugën që ke nisur
Mos e vra mëndjen për ca brekë grisur
Ata s’janë kurrë në nivelin tënd
Fortë kjo gjë ata i çmënd
Edhe në rrugë kur ti kalon
Këto monstra i tërbon
I hapin sytë dhe i bëjnë katër
I ke bërë për psikiatër
Bukuria jote i tërbonë
Flasin me vete si barbonë
Janë të sëmur psiqik dhe hajvanë
S’ka hoxhë e prift tu bëj dermanë
Dhe njëher ta them Bleon
Spektatori shumë të don
Të premtojmë kur të takojmë
Trupin me yje do ta zbukurojmë
Këtë poezi ja dedikoj këngëtares së madhe shqipëtare Bleona Qerretit…
