Shkruan Zef Ndreka
Sa keq u ndjeva kur pashë fotot dhe videon kur shfaqeshin këmbët e të rinjëve duke shkelur, grisur e djegur flamurin shqiptar, flamurin kombëtar.
Kjo ngjarje e pa parë e dëgjuar më parë edhe nga antishqiptarët e deklaruar arriti kulmin dy ditë më parë, në Kosovë
E kishim paralajmëruar.
E kishim pritur!
Sepse, vetë liderët, udhëheqës e mashtrues, vetë Albin Kurti na ka shfaqur me dhjetra video duke ngrenë supë e çorbë me hoxhallarë të paguar nga serbët, turqit e shtetët arabike islamike.
Kjo është temë tjetër që lidhet me devijimet kombëtare, veçanërisht me të ardhmën e kombit dhe vendin e saj në BE.
Por të komentojmë ngjarjen dhe gjestin antishqiptarë.
Djegia apo grisja e flamurit kombëtar shqiptar në Kosovë, shkelja me makinë disa herë, është një akt shumë i rëndë dhe thellësisht i dhimbshëm për çdo shqiptar, kudo që ndodhet, në çdo cep të botës.
Kjo sepse flamuri nuk është thjesht një copë pëlhurë siç është dëgjuar rë domë nga disa hoxhallarë me zë w figurë, por është një simboli më i rëndësishëm i përbashkët i historisë tonë mijra vjeçare, i sakrificave dhe unitetit të një kombi të ndarë padrejtësisht.
Një gjest i tillë ndodhi në Kosovë!
Pikërisht në vendin ku gjaku shqiptar është derdhur për liri, dhe ku mikpritja e Shqipërisë gjatë luftës për çlirimin e saj nga Serbia, është ende e gjallë në kujtesën e shumë familjeve. Kjo ngjarje e rëndë, e ska më të rëndë, është shenja më shqetësuese e një çoroditjeje identitare, mungesë vetëdijeje historike, apo ndoshta ndikimi i narrativave përçarëse nga jashtë apo nga brenda.
Kërkohet reflektim. Sepse politika përçarëse serbe, inflitrimet e agjenturave veçanërisht ato islame po na lajmërojnë të harrojmë të shkuarën, duke rrezikuar seriozisht të ardhmën.
Një komb që nuk e respekton flamurin e vet, është në rrezik të humbasë vetveten.
A do të ishte më mirë që në vend të flamurit, të digjej urrejta, injoranca dhe përçarjet?!
Flamuri shqiptar duhet të valojë me krenari në çdo cep ku rreh zemra shqiptare, si simbol bashkimi, jo përçarjeje.
Ndaj është momenti të reflektojmë pa hakmarrje…
