Shkruan Andi Bushati
Po të qëmtosh tezat e atyre që vijojnë të mbrojnë me kokfortësi SPAK-un dhe reformën në drejtësi, ato përmblidhen në disa pika kryesore. Falë tyre do i jepet fund “të pandëshkueshmëve” që kanë abuzuar me ne për këto tre dekada. Në sajë të punës që po bëjnë do spastrohet përfundimisht politika nga hajnat dhe abuzuesit. Ata do prodhojnë rrotacionin e elitave politike. Asgjë nuk do ti ndalë në yryshin që kanë nisur dhe me siguri, pas dyshes Meta-Berisha, kandidatë për gijotinë janë ata të krahut tjetër, Veliaj dhe Rama.
Kryeministri dhe enturazhi i vet ndihen të fikësuar dhe prandaj janë të gatshëm për të bashkëpunuar nën rrogoz edhe me opozitën, për të stopuar vrullin e “heronjve të fëmijëve tanë”.
Nuk ka studio televizive, debat për reformën në drejtësi, ku mbrojtësit e saj nuk artikullojnë si papagaj pjesën dërrmuese të këtyre sloganeve. Po ti vëresh me vëmendje, pjesa dërrmuese e atyre që flasin kështu, janë të njëjtit që thonë se Edi Rama është kryeministri më i mirë që ka pasur vendi, që e konsiderojnë herezi idenë se ai duhet të largohet dhe propogandojnë gjithë ditën se opozita zyrtare është e pafatë dhe e pabesueshme për të ruajtur balancat demokratike në vend.
Ndërsa po ta shtrydhësh gjithë zhurmënajën llafollogjike të tyre, në një përpjekje për t’i nxjerrë esencën, mesazhi është se falë SPAK dhe drejtësisë së re Shqipëria do të spastrohet njëherë e mirë nga abuzuesit, se në të ardhmen njerëzit e thjeshtë nuk do të ndihen më si të vjedhurit dhe të shfrytëzuarit e këtij vendi, se shoqëria jonë do të bëhet më e drejtë dhe më e ndershme.
Pikërisht ky mentalitet që po reket të ngulitet me dhunë është ana më e rrezikshme e këtij institucioni monstruoz.
Në kushtet, kur falë prokurorëve dhe gjykatësve që kanë kthyer xhaketat, opozita po shkon drejt garës së ardhshme elektorale më e sfilitur se kurrë, në rrethanat kur pasi drejtësia qëndron pasive ndaj blerjes dhe manipulimit të votës, apo ndaj përdorimit të bandave dhe administratës si aleatë të partisë në pushtet, ajo godet edhe liderët e PD e PL-së, loja e majit 2025 është e mbyllur. Nga zgjedhjet e ardhshme do të rezultojë se hajdutët e sotëm do të dalin edhe më të fortë edhe më të pandëshkueshëm, për më tepër me më pak skrupuj për transparencë dhe llogaridhënje.
Po ç’ndodh në një sistem ku vota nuk shërben më si valvul shkarkimi e tensioneve dhe pakënaqësive shoqërore? Risku është që në mjedise të tilla, zemërimi i qytetarëve të kanalizohet tek revolta dhe ngritja krye ndaj padrejtësive.
Pikërisht këtu, SPAK-u, që në afatshkurtër po përdoret si hanxhar për azgjesimin e opozitës në zgjedhjet e ardhshme, në aftgjatë po shërben si një mjet i shkëlqyer për asfiksimin e pakënaqësisë popullore. Ai po luan rolin e zjarrfikësit ndaj një rebelimi të mundshëm.
Duke përsëritur mesazhin se prokurorët dhe gjykatësit do na heqin qafe të pandëshkueshmit, se ata do të ndryshojnë elitat, se kosës së tyre nuk do ti shpëtojë askush, majtas apo djathtas, në fakt i thuhet qytetarëve të indinjuar se ka kush mendon për ju. Se ju duhet të qëndroni të urtë dhe të ulur, pasi ka ca “heroj”, të mbështetur nga Uashingtoni dhe Brukseli që do të përfundojnë punët që i’u takojnë ju ti kryeni.
Kjo lloj propagande tenton të asfiksojë zemërimin, të atomizojë bashkëveprimin në komunitet, të injektojë përtacinë tek ata që ndjejë se duhet vepruar. Shkurt ajo kërkon të mpijë shoqërinë duke aluduar se dikush tjetër do të hakmërret për padrjtësitë që kanë ndodhur në këtë vend.
Kjo është edhe një nga arsyet që vetë Rama e pohon me gojën plot se është mbështetësi i parë i SPAK dhe se përse tabori i tij mediatik propogandon shpresën që duhet të mbajmë tek ky institucion. Ata e kanë kuptuar se përkundja e këtij iluzioni është mënyra më e mirë për të frenuar ngjizjen e indinjatës popullore.
