Shkruan Taulant Koplikaj
Isha mbreme te panairi.
Se mora cel nga frika e tundimit te fotove.
Pertej Blushit qe nenshkruante dy B ne menyre automatike, pa ia hedhur syte njeriu sikur librat po i shperndante falas, ajo qe me la pa fjale ishte radha e madhe e moshes se trete tek stenda e pare djathtas ne katin e dyte.
U zgjata pak dhe i rrethuar nga alluronjesit, poshte nje kapeleje baseball-i, ishte madheria e tij Alfred Cako i Pare i Shqiptareve.
Nenshkruante pafund, por nuk arrita ta kuptoj mire se cilin liber. Ne krah te stendes kishte rreshtuar me kujdes nje liber te kuq.
U afrova aq sa mund ta lexoja. Ishte “Mein Kampf”.
Ky ishte panairi im me dy levizje
Pashe dhe disa gjera te tjera vertete interesante. Dhe bleva pa shpenzuar shume.
Per t’i lexuar shendosh. Kur te kemi ndonje karantine tjeter
