Shkruan Leo Nika
Mos më kërko
Ik mos më kërko
Zemra ime më nuk të do
Për ty u bëra gjysëm njeriu
Sa u treta si qiriu
Tani të erdhi dashuria për mua
Kur unë më nuk të dua
Ti u zhduke si furtunë
Dhe ke kurajo të kthehesh tek unë
U lidhe me tjetër njeri
Veç pse kishte shumë pasuri
Jetove ca kohë për mrekulli
Ndaj meje tregove mizori
Nga ai që deshe u zhgënjeve
Dhe tani tek mua ti u ktheve
Duke më kërkuar në mal e kodër
A thua se dashuria është lodër
Fundja çfar kërkova unë nga ty
Që më braktise më le me lot në sy
Që natë e ditë unë i shkreti
Numëroja yjet nga sikleti
Duke u tretur si qiriri
Thoja vdekja është kapak floriri
Natë e ditë duke menduar
Dhe lotët më kanë shteruar
Mos vrapo më pas meje
Kur shpirtin ma dogje si flakë rrufeje
Ik mos më kërko më asnjëherë
Se pendimi yt s’ka më asnjë vlerë
Ti e di që s’kam zemër të të mallkoj
Por t’ja lëmë zotit të na gjykoj
Nuk e mohoj që s’po qaj me lot
Por as mirupafshim s’të them dot
