Shkruan Zef Ndreka
Sot, këtu në Lezhë, hapet një derë e veçantë e shpirtit shqiptar. Hapet galeria e parë e përhershme private e Mjeshtrit të Madh, Pashk Përvathi, një hapësirë ku koha nuk matet më me vite, por me ngjyra, me dritë dhe me ndjesi të thella njerëzore.
Kjo galeri, e vendosur në një nga mjediset e banesës së tij, nuk është vetëm një ekspozitë pikturash. Ajo është më shumë, është një rrëfim 40-vjeçar, një udhëtim artistik ku shohim Shqipërinë e më tej, shohim njeriun, shohim natyrën dhe shpirtin e këtij vendi të pasqyruar me ndershmëri, me qetësi dhe me madhështi krijuese.
Pashk Përvathi nuk ka pikturuar asnjëherë për zhurmën e momentit, por për kujtesën. Ai ka ndërtuar një gjuhë artistike të vetën, ku peizazhet e tij bëhen ndjenja, figurat njerëzore bëhet histori dhe dritat bëhet shpresë.
Nga sot, këto vepra nuk i përkasin më vetëm autorit, por gjithë Lezhës dhe Shqipërisë, artit shqiptar dhe brezave që do të vijnë.
Por për Lezhën, kjo galeri është një ngjarje kulmore kulturore, është një dëshmi se qytetet jetojnë vërtet kur ruajnë, kur nderojnë dhe kur hapin dyert për artin e madh.
Për gjithë artin mbarëshqiptar, kjo galeri është një pasuri e qëndrueshme. Ndërsa për ne të gjithë, kjo galeri është një ftesë për të parë më thellë, për tu ndaluar pak dhe për të reflektuar thellë.
Për të gjithë që e duan artin dhe kulturën, i urojmë Mjeshtrit Pashk Përvathi shëndet, frymëzim dhe mirënjohjen që vjen jo vetëm nga duartrokitjet, por nga respekti i heshtur i publikut përballë veprës së vërtetë.
Nga sot jemi në këtë shtëpi arti, që sapo u bë një shtëpi e përbashkët e shpirtit kulturor shqiptar.
Urime Mjeshtër!
