Shkruan Zef Ndreka
Sigurisht, këto nofka, më së shumti i shkojnë për shtat përsonave publik, që prodhojnë histori mashtrimesh, duke u trembur prej tyre e duke u përpjekur më pas ti fshehin gjurmët.
Në historinë tonë politike shqiptare, kanë ndodhur ngjarje të cilat kanë patur protagonista, kryesisht Ahmet Zohun, Enver Hoxhën, Sali Berishën, Fatos Nanon, Ilir Metaj etj.
Të gjithë këto pa përjashtim, sigurisht që do të kenë patur si busull orientuese teoritë e Macchiavellit, njëlloj si shumë prijës të tjerë në vënde të ndryshme.
Ndoshta me shumë të drejtë, Niccolò Macchiavelli, i lindur në Firenze me 3 maj 1469, pra pak vite pas Skëndërbeut tonë historik, është konsideruar si babai i shkencave politike moderne!
Në fakt, siç shkruan Macchiavelli në ato vite, prijësi i përsosur duhet të jetë gjithashtu një “simulues dhe fshehës i madh” në gjëndje të maskojë natyrën e tij të vërtetë, pikërisht sepse ai që mashtron do të gjejë gjithmonë se kush do të mashtrohet.
Ky mbetët thelbi!
Ky është një përcaktim i hidhur që daton rreth 500 e kusur vite më parë, por që është aktual edhe në ditët e sotme, duke e konfirmuar sa e pa ndryshueshme është natyra njerëzore!
A nuk ka ndodhur kështu edhe në vendin tonë në 100 e kusur vite shtet?!
A nuk ka ndodhur kështu me të gjithë udhëheqësit shqiptarë duke filluar me:
– Zogun kur “gjeti” zogistët?!
– Me Enverin kur gjeti dhe mashtroi “enveristët”!
– Me Sali Berishën kur super madhtroi “salikratët” dhe vazhdon ende sot me foltoristët e më gjërë?!
-Me Metën e Nanon që skishin teori e praktikë tjetër, gjithashtu simulime mashtrimesh dhe fshehjesh?!
Gjjykojeni vetë!
Mjerë shqiptarët për stimuluesit tanë historik, fshehës të misioneve…
